GEOGRAFIA

Archipelag Filipiński leży w południowo-wschodniej Azji. Jego położenie sprawiło że stał się skrzyżowaniem kultur oraz miejscem, gdzie w wyniku interakcji Malajów, Chińczyków, Hiszpanów, Amerykanów i innych powstała unikatowa mieszanka kultur i ras, znana światu jako Filipińczycy. Archipelag stanowi około 7 100 wysp, a naród rości sobie wyłączną strefę ekonomiczną 200 mil morskich od brzegu.  Filipiny zajmują obszar, który rozciąga się na 1 850 km od około piątego do dwudziestego równoleżnika szerokości geograficznej. Całkowity obszar lądowy wynosi prawie 300 000 kilometrów kwadratowych. Tylko około 1 000 wysp archipelagu jest zamieszkanych, a mniej niż połowa z nich ma powierzchnię przekraczającą 2,5 tysiąca kilometrów kwadratowych.

94 procent lądu Filipin przypada na 11 wysp, z których dwie – Luzon i Mindnao mają odpowiednio powierzchnię 105 000 i 95 000 kilometrów kwadratowych.  Powyższe wyspy, wraz z oddzielającym je skupiskiem Wysp Visayan, tworzą trzy główne regiony archipelagu, reprezentowane na fladze Filipin jako trzy gwiazdy. Jeśli chodzi o topografię, Filipiny są poprzecinane przez morze, co sprawia że mają jedną z najdłuższych linii brzegowych na świecie. Większość Filipińczyków mieszka na wybrzeżu lub w jego pobliżu, przez co mieszkańcy mogą wzbogacać swoją dietę prawie dwoma tysiącami gatunków ryb. 

Grupa Wysp Filipińskich jest pochodzenia wulkanicznego i w większości górzysta. Pasma górskie, które biegną równolegle do wybrzeża, jak i w wielu miejscach bezpośrednio z nim graniczą, rozciągają się od północy na południe. Położone na skraju pacyficznego pierścienia ognia, Filipiny często doświadczają aktywności sejsmicznej i wulkanicznej. Około 20 trzęsień ziemi jest rejestrowanych każdego dnia na Filipinach, jednak większość z nich jest za słaba, by można było je odczuć. Ostatnie potężne trzęsienie miało miejsce na wyspie Luzon w 1990 roku. Na wyspach znajduje się 18 aktywnych wulkanów. Oficjalna definicja aktywnego wulkanu wymaga co najmniej jednej zarejestrowanej erupcji od 1521 roku. 

Najniebezpieczniejsze wulkany są pod stałym nadzorem. Filipiński Instytut Wulkanologii i Sejsmologii (PHILVOLCS) obserwuje aktywność wulkanów.

5 ostatnio aktywnych wulkanów to:

• Pinatubo (1450m, Pampanga/Zambales),
  
  
• Mayon (2462m, Albay),
  
  
• Taal (311m, Batangas),
  
  
• Bulusan (1559m, Sorsogon),
  
  
• Hibok-Hibok (1332m, Camiguin).
  

Kilka wysp nie ma pochodzenia wulkanicznego. Utworzone zostały one z osadów i bloków koralowca. Należą do nich 3 duże wyspy: Mindoro, Panay i Palawan. 

Większe wyspy, Luzon i Mindanao, charakteryzują wysokie góry z aluwialnymi równinami i wąskie żyzne doliny. W odróżnieniu do większych wysp, których topografia jest relatywnie zróżnicowana, mniejsze wyspy są górzyste z płaskimi nizinami. Góra Apo, najwyższy punkt Filipin, ma wysokość 2954 metrów i jest położona na południowych krańcach drugiej pod względem powierzchni wysp Filipin, Mindanao. Najdłuższą rzeką jest Cagayan, płynąca w północnej części wyspy Luzon. Niemalże kolista Zatoka Manilska jest połączona z jeziorem Laguna de Bay za pośrednictwem rzeki Pasig. Ważnymi zatokami są zatoki Subic, Davao i Moro.  W poprzek cieśniny San Juanico biegnie most San Juanico, który łączy wyspy Samar i Leyte.