Historię Laosu cechują głównie dominacja i rządy kolonialne. Rdzenna ludność Laosu wywodziła się z grupy austroazjatyckiej. Ludzie ci wykształcili zdolności pozwalające im przetrwać w tym regionie bez rolnictwa. Odpowiadało im tutejsze ukształtowanie terenu. Pierwsze wzmianki o historii Laosu pochodzą z okresu Lan Xang. Królestwo Lan Xang sprawowało całkowitą kontrolę nad krajem przez około trzysta lat.
Królestwo Lan Xang
Królestwo Lan Xang rządziło średniowiecznym Laosem przez długi okres czasu. To pod wodzą tej właśnie dynastii Laos rozwinął się znacząco na każdym polu. Od tej ery zaczyna się zapisywana historia kraju. Pierwszym królem dynastii Lan Xang był Fa Ngum, który rozpoczął swoje panowanie w roku 1353. Całkowity obszar pod władzą króla nie ograniczał się jedynie do Laosu, ale obejmował również znaczną część Tajlandii. Tylko sześć pierwszych lat z całego czterdziestoletniego panowania Fa Nguma przebiegało w atmosferze pokoju. Zakończyło się ono w roku 1373, a kraj wkroczył w następną fazę swojej historii pod rządami kolejnych królów dynastii Lan Xang.
Innym ważnym królem tej dynastii był rządzący w XVI wieku Setthathirat. W czasie jego panowania buddyzm stał się najbardziej rozpowszechnioną religią w Laosie.
W XVI wieku, za rządów Phetsaratha, dynastia zaczęła chylić się ku upadkowi. Nastąpił szereg bitew z Birmańczykami i Tajami, trwający co najmniej dwieście lat. W okresie od 1574 do 1578 roku królowie dynastii Lan Xang odnieśli znaczne zwycięstwo nad Birmańczykami i sprowadzili ich do pozycji swojego wasala.
Upadek królestwa Lan Xang
Upadek królestwa dynastii Lan Xang spowodowały nieprzerwane wojny i walka o sukcesję pomiędzy członkami dynastii w XVII w. Śmierć Króla Souligna doprowadziła do rozpadu imperium na dwie części: Wientian i Luang Prabang.
Laos jako kolonia francuska
Francuska kolonia Laosu została założona pod koniec XIX wieku, kiedy Laos był pod rządami Tajów. Pierwszą generalną gubernią Laosu było Hanoi, pod którym znajdowało się królestwo Luang Prabang. Choć na początku był to mały krok, w późniejszym czasie Francja okupywała znaczną część Laosu i sprawowała całkowitą władzę. Ten okres stanowi ważną część historii Laosu. Ten stan trwał jeszcze aż siedem lat po zakończeniu II wojny światowej.
Wtargnięcie Francuzów do Laosu było powolne i stopniowe. W 1893 roku podpisano traktat pomiędzy rządem Francji i królem Tajlandii, który sformalizował i zalegalizował francuską okupację terenu wschodniego brzegu. Za rządów Francuzów, w roku 1895, Laos został podzielony na dwie części: Górny i Dolny Protektorat. Od 1899 obie części miały jednego władcę. Zarówno angielskie, jak i francuskie prawa do południowo-wschodniej Azji zostały sfinalizowane przez konwencję z 1896 roku. W 1907 na mocy traktatu Francja zwróciła tajskiej dynastii terytorium Dan Sai.
Rządy Francuzów w Laosie były mieszanką dobrodziejstwa i udręki. Z jednej strony utrzymywany był wewnętrzny pokój, a plemienne rewolty były łatwo zwalczane, jednak z drugiej strony kraj nie miał żadnej suwerenności. Laos został oficjalnie mianowany kolonią francuską dopiero w roku 1930. Podczas II wojny światowej Laos pod Francuzami był zaangażowany w ciągłe walki. Chociaż w roku 1945 nastąpiła próba uzyskania niepodległości od Francji, cel ten został ostatecznie osiągnięty dopiero w roku 1953.